LURRIKARAK ETA HOTZIKARAK

Udako oporren aurretik krisialdiari buruz asko hitzegin zen, baina oporretatik itzulitakoan hasi gara bebenetan nabaritzen lurrikararen dardarak, ekonomia eta finantza krisialdia dela-eta dardarka jarri baitira gure barruak. Autogintza eta etxegintza aipatzen ziren, baina krisia globala dela, eta bazter eta zoko guztietara heldu dela, edo helduko dela, argi geratu zaigu. Ardoaren alorrera eta inguruko industria eta negozioetara ere iritsi da, noski.
Ardoaren munduan eta etxegintzan gertatu dena, neurri handi batean, gauza bera izan da, gehiegikeriaz jokatu dela, alegia. Milaka eta milaka etxe eraiki dira, milaka eta milaka miloi gastatu dira upategi berriak egiten, izugarrizko upategiak, arkitekto famatuenekin, han eta hemen. Gehiegi.
Eta arrazoiak komunak badira ere, ardoak baditu berariazko arrazoiak ere krisia jasateko. Eta arrazoiak ez dira egoeraren araberakoak, neurri batean, egiturak eragindakoak baino. Upategietan ez da inbertitzen promozioan, marketinean. Upategi gehienetan ez da euren aurrekontuetan ganorazko diru kopururik jartzen arlo hauetan, promozioan, marketinean, hain zuzen ere.
Upategiak salgai daude han eta hemen. Maizegi entzuten dugu, aspaldi honetan, upategi hau edo beste hori saldu egin dela, beste hura ez dakit nork erosi duela... Eta ez da hainbeste denbora igaro ere mahastiak salgai aurkitzea ia-ia ezinezko zeregin zitzaigunetik, eta, orain, aldiz, salgai daude han eta hemen, nonahi... Nahiko adierazgarria.
Koben, Japonian, gertatukoa beste mota bateko lurrikara izan zen. 1995ean gertatu zen, urtarrilaren 17an , zehazki.Jean-Claude Terdjemane munduko somelierrik ezagunenetarikoa eta abenturazalenetarikoa dugu. Hark kontatzen duenez, Kobe hiriko bere lagun bat Japonia osoko Romanée Conti botila bildumarik handien eta apartekoenaren jabe zen.Terdjemani deitu zion ospakizun batean ardo horien zerbitzatze lanak antolatu eta burutzeko. Jende boteretsu eta ospetsua.
Deia jaso eta bost egun geroago, Kobeko lurrikara entzutetsua gertatu zen. Terdjemanen lagunak hirurogei urtean osatutako botila bilduma osoa zapuztuta geratu zen erabat. Hain izen mitikoa zeramaten berrehun eta berrogeitamar botila bat-batean desagertuta... Botilen jabearentzat, Hiroshima eta Nagasiko ezbeharraren parekoa izan zen... hotzikarak sentituko zituen, seguru.
Hotzikarak sentitu ditut, nik neuk ere, berria ez den arren, berriro irakurri dudanean Vega Sicilia, Abadía Retuerta eta beste upategi batzuetako lurrak (mahastiak) desjabetzeko asmoarekin jarraitzen dutela Duero Erriberan egiteko asmoa duten autobide proiektua aurrera eramateko. Harrigarria!