2009/02/14

SKETCH: ITSASADARREAN MURGILDUTA...


Paco Bercianok esaten duen moduan, Raul Perezek derrigor, patuaren halabeharrez, mahastizaina eta enologoa behar zuen izan. Zazpi belaunaldik erakutsi diote bidea. Hemezortzi urte zituela, familiaren upategiaren ardura hartu zuen,Castro Ventosarena, Bierzoko Valtuilleko mahasti zaharrekin ardo handiak egiteko asmoarekin. Raul Perez proiektu askotan sartuta dago, besteak beste, Bierzon Ultreia deitzen den batean. Ultreia Done Jakue bidea egiten zuten erromesek topo egitean elkarri egiten zioten agurra zen. Momentuz bi ardo egiten ditu proiektu honetan, Ultreia Saint-Jacques, apalagoa, eta Ultreia de Valtuille, bere sorterriaren omenez. Eta, gainera, proiektu askotan dabil, Galizian, Madrilen...
Baina gaur haren Sketch ardoa hartuko dugu hizpide. Sketch albariñoz egindako ardoa da, baina Rias Baixas jatorri izenetik kanpo. Mahatsak hirurogei eta laurogei urte bitartekoak dira, itsaso ondoko Meañokoak, hain zuzen ere. Egiteko Borgoniako metodoa erabiltzen da, hau da, 750 litroko upelak, hainbat talastatzerekin; mahasti bikain batek eskaintzen dituen birtuteak zurak ezkutatu ez ditzan.
Baina ardo honek benetan bitxia, aipagarriena, botilan egiten duen ontze prozesua da. Botilak kaiola metaliko handi batzuetan sartzen dira, eta hemeretzi metroko sakonera duen Arousako itsasadarreko koba batean murgiltzen dira. Eta esango duzue, zergatik hemeretzi metro?
Raulek proba batzuk egin zituen, eta sakonago, presioaren eraginez, kortxoa atera egiten zela edo botiletan ura sartzen zela egiaztatu zuen. Ardoek hiru hilabete emango dute baldintza klimatiko bitxi horietan, tenperatura, presio eta hezetasun finkoekin. Norbaitek pentsa dezake fribolitate edo arinkeria bat dela, baina, emaitzak ikusita, ezetz esango nuke. Ardo handia da, benetan. Botilak uretatik ateratzen direnean muskuiluz, lapaz, berberetxoz, alga eta bestelako itsas fauna eta floraz estaliak egoten dira.
Sketch izena Londreseko lokal baten omenez aukeratu zuen. Erdi jatetxe erdi kopatarako taberna, eta toki hau apaintzeko erabili diren koloreak etiketak dituen bereberak dira. Lehen urtean bederatziehun bat botila egin ziren, eta orain hiru mila edo-egingo dira urtero.
Goian esan dudan moduan, ez dago inongo jatorri izenen babesean, mahai ardo moduan merkaturatzen da. Baina gauzak ondo egiten direnean horrek ez du garrantzi handirik. Azken urteotan dastatutako albariñoek ez naute harritu, emozionatu, baina Sketch hau beste gauza bat da... Hurrengo batean Raul Perezen gorabehera gehiago kontatuko ditugu, merezi du eta.

No hay comentarios: