Alderantzizko osmosia, ardoari egur kutsua emateko haritz-txirbilak, mustio kodentsadoreak, mahastien egoera neurtu eta zaintzen duten sateliteak, era guztietako legamiak, ardoari gehitzeko tanino artifizialak... Jakin badakigu azken urteotan enologiaren alorrean izugarrizko asmakuntzak, tresna berriak eta beste zenbait baliabide asmatu direla. Ez nuke esango beti aurrera pausoak direnik, ez baitut hori uste. Egia da tresna eta asmakuntza horiek, batzuek, gutxienez, enologoari bere lana hobetzen lagunduko diotela, baina egia da sarritan horietako batzuek azken produktua hutsaldu eta izaeraz alda dezaketela.
Gaur, adimendun upelei buruz arituko naiz. Decanter aldizkarian duela aste batzuk irakurritakoari buruz. Ospe handiko Seguin Moreau upelgileen proiektua da. Proiektu horren arabera, adimendun upel horiek ardoa upeletik aterazeko momentu egokiaren berri emango lukete, alde batetik, eta, ontze prozesuan izan ditzaketen gutxitzeak direla eta, behar dituen berriz betetzeak noiz egin abisatuko lukete. Argentinan, Mendozan, ari omen dira probak egiten. Upelaren prezioa upelik arruntena baino 150-300 euro garestiagoa izango omen da. Azken helburua omen da egurraren presentzia nabarmenegia saihestu eta frutarena nabarmentzea.
Egia da Espainiako eta Euskal Herriko hainbat eta hainbat upategik beharko luketela zerbait haien ardoetan egurraren ukitua leuntzeko, moteltzeko baina gaia sakontasunean ezagutu gabe ere ez du ematen hain sinplea izan daitekeenik egurraren kontuak eta ontze prozesuak oso konplexuak baitira. Upelean ontzeko prozesuan besteak beste upelarekin eta ardoarekin zerikusia duten hainbat aldagai sartzen dira jokoan.
Baina Seguin Moreau bakarrik ez dabil horretan, upelgintzan beste hainbat empresa ere ari dira ardoari ezaugarri jakin batzuk emateko adimendun upelak sortzen, merkatuan jartzeko asmoarekin.
Ez al da kontraesan izugarri bat? Ez al daude ba, han eta hemen enologoak, upeltegi jabeak, ardoarekin zerikusia duten guztiak obsesionatuta ardo botilan lurraren sena, «terroir-a», islatzearekin?
Eta, bestalde, kontuan hartzen badugu upelak duen prezioa, ez dugu zalantzarik ardo merkeak ontzeko ez direla erabiliko.
Seguin Moreaurekin ikertzen sarritan aritutako Bordeleko Unibertsitateko Denis Dubourdieu irakaslearen esanetan, «ez da oso zentzuduna upel bat adimenduna dela esatea, upel horrek ezingo baitu sekulan ere, ez zoruak, ezta uztaldi bakoitzaren ezaugarriak interpretatu, inondik inora ere».
Beraz, bere bertuteak izango ditu adimendun upel horrek; ez dut zalantzan jartzen, baina ez dakit ez ote den izango ardoen prezioak gorantza begira jartzeko beste aitzakia bat. Ikusiko dugu.
Gaur, adimendun upelei buruz arituko naiz. Decanter aldizkarian duela aste batzuk irakurritakoari buruz. Ospe handiko Seguin Moreau upelgileen proiektua da. Proiektu horren arabera, adimendun upel horiek ardoa upeletik aterazeko momentu egokiaren berri emango lukete, alde batetik, eta, ontze prozesuan izan ditzaketen gutxitzeak direla eta, behar dituen berriz betetzeak noiz egin abisatuko lukete. Argentinan, Mendozan, ari omen dira probak egiten. Upelaren prezioa upelik arruntena baino 150-300 euro garestiagoa izango omen da. Azken helburua omen da egurraren presentzia nabarmenegia saihestu eta frutarena nabarmentzea.
Egia da Espainiako eta Euskal Herriko hainbat eta hainbat upategik beharko luketela zerbait haien ardoetan egurraren ukitua leuntzeko, moteltzeko baina gaia sakontasunean ezagutu gabe ere ez du ematen hain sinplea izan daitekeenik egurraren kontuak eta ontze prozesuak oso konplexuak baitira. Upelean ontzeko prozesuan besteak beste upelarekin eta ardoarekin zerikusia duten hainbat aldagai sartzen dira jokoan.
Baina Seguin Moreau bakarrik ez dabil horretan, upelgintzan beste hainbat empresa ere ari dira ardoari ezaugarri jakin batzuk emateko adimendun upelak sortzen, merkatuan jartzeko asmoarekin.
Ez al da kontraesan izugarri bat? Ez al daude ba, han eta hemen enologoak, upeltegi jabeak, ardoarekin zerikusia duten guztiak obsesionatuta ardo botilan lurraren sena, «terroir-a», islatzearekin?
Eta, bestalde, kontuan hartzen badugu upelak duen prezioa, ez dugu zalantzarik ardo merkeak ontzeko ez direla erabiliko.
Seguin Moreaurekin ikertzen sarritan aritutako Bordeleko Unibertsitateko Denis Dubourdieu irakaslearen esanetan, «ez da oso zentzuduna upel bat adimenduna dela esatea, upel horrek ezingo baitu sekulan ere, ez zoruak, ezta uztaldi bakoitzaren ezaugarriak interpretatu, inondik inora ere».
Beraz, bere bertuteak izango ditu adimendun upel horrek; ez dut zalantzan jartzen, baina ez dakit ez ote den izango ardoen prezioak gorantza begira jartzeko beste aitzakia bat. Ikusiko dugu.
No hay comentarios:
Publicar un comentario