Ardoaren mundura ere heldu da, nola ez, globalizazioa. Onerako eta txarrerako. Aspaldi honetan sarritan agertzen dugu gure kezka dastaldietan hango eta hemengo ardoek pertsonalitatea galdu dutelako. Antzeko ezaugarriak erakusten dizkigutelako eta zaila egiten zaigulako, batzuetan, Errioxa, Dueroko Erribera edota Australiako ardoak dastatzen gabiltzan bereiztea.
Eta globalizazio horren aurka, izaten dira nohizbehinka berri onak: Somontanon moristela eta parraleta berreskuratzen ari direla, azken urteotan Mallorcan calleta, fogoneu eta gargollassarekin lan politak egiten ari direla.
Gargollassa Balearretako mahats bitxi eta bakana dugu, berreskuratzen ari den mahatsa. Mallorcan, hain zuzen. Gargollassaz Ribas upategiak egindako ardoa -mahats honekin egiten den bakarra- zigilatu, prezintatu egin dute udan. Arrazoia: mahats hori, gargollassa, ez dagoela ofizialki onartuta. Ribas upategia aitzindaria izan da mahats horrekin lan egiten eta egindako lanak interesa piztu du ardozaleon artean. Baina gargollassa eta Mallorcako beste mahats autoktonoen artean dagoen aldea hau da: ez dagoela erroldatuta Espainiako Mahatsondoen Merkataritza Barietateen Erregistroan. Beraz, beste kanpoko edozein mahatsek egin behar duen bide berbera egin behar du baimendua izateko.
Maria Antonia Ribas upategiaren jabearen esanetan, gargollassa berreskuratzen 1998an hasi ziren, zenbait testu historiko oinarritzat hartuta. Testu horien arabera, mahats hori funtsezkoa zen Mallorcan filoxera iritsi aurretik egiten zen kalitateko ardogintzan.
Ardoa 2004ko uztaldian merkaturatzen hasi zen. Gaur egun, upategiak 2.500 gargollassa mahatsondo ditu, eta Maria Antonia Ribasek bere ardoaren «sotiltasuna, dotorezia eta lore izaera» nabarmentzen ditu.
Baina upategian oso kezkatuta daude, ezin dutelako ardoa merkaturatu eta ardo hori ez dagoelako zahartzeko pentsatuta. Sio Gargollassa bakana da, bitxia, Mallorcako beste ardo batzuen antzera: horien artean daude, esaterako, An Negra Viticultors-en callet-a edo Matador proiekturako egindako fogoneu mahatsaren ardoa. Denek islatu nahi dituzte mahatsa eta lurra beren ardoetan, leuntasuna, sotiltasuna, dotorezia... potentzia eta indarraren aurretik, eta izaera aromatikoa nabarmentzeko helburuarekin, egitura sendo baten aurretik.
Eta mundu global honetan holako harribitxiak dastatzeko eta gozatzeko aukerak kentzen dizkigute, burokraziaren eta legeen izenean. 2.500 botila baino ez dira 2006ko uztaldikoak; originaltasunez eta benekotasunez beteriko botilak. Ea tramite burokratikoak aurreratzen diren eta ez diguten dastatzeko aukera hori kentzen.
Eta globalizazio horren aurka, izaten dira nohizbehinka berri onak: Somontanon moristela eta parraleta berreskuratzen ari direla, azken urteotan Mallorcan calleta, fogoneu eta gargollassarekin lan politak egiten ari direla.
Gargollassa Balearretako mahats bitxi eta bakana dugu, berreskuratzen ari den mahatsa. Mallorcan, hain zuzen. Gargollassaz Ribas upategiak egindako ardoa -mahats honekin egiten den bakarra- zigilatu, prezintatu egin dute udan. Arrazoia: mahats hori, gargollassa, ez dagoela ofizialki onartuta. Ribas upategia aitzindaria izan da mahats horrekin lan egiten eta egindako lanak interesa piztu du ardozaleon artean. Baina gargollassa eta Mallorcako beste mahats autoktonoen artean dagoen aldea hau da: ez dagoela erroldatuta Espainiako Mahatsondoen Merkataritza Barietateen Erregistroan. Beraz, beste kanpoko edozein mahatsek egin behar duen bide berbera egin behar du baimendua izateko.
Maria Antonia Ribas upategiaren jabearen esanetan, gargollassa berreskuratzen 1998an hasi ziren, zenbait testu historiko oinarritzat hartuta. Testu horien arabera, mahats hori funtsezkoa zen Mallorcan filoxera iritsi aurretik egiten zen kalitateko ardogintzan.
Ardoa 2004ko uztaldian merkaturatzen hasi zen. Gaur egun, upategiak 2.500 gargollassa mahatsondo ditu, eta Maria Antonia Ribasek bere ardoaren «sotiltasuna, dotorezia eta lore izaera» nabarmentzen ditu.
Baina upategian oso kezkatuta daude, ezin dutelako ardoa merkaturatu eta ardo hori ez dagoelako zahartzeko pentsatuta. Sio Gargollassa bakana da, bitxia, Mallorcako beste ardo batzuen antzera: horien artean daude, esaterako, An Negra Viticultors-en callet-a edo Matador proiekturako egindako fogoneu mahatsaren ardoa. Denek islatu nahi dituzte mahatsa eta lurra beren ardoetan, leuntasuna, sotiltasuna, dotorezia... potentzia eta indarraren aurretik, eta izaera aromatikoa nabarmentzeko helburuarekin, egitura sendo baten aurretik.
Eta mundu global honetan holako harribitxiak dastatzeko eta gozatzeko aukerak kentzen dizkigute, burokraziaren eta legeen izenean. 2.500 botila baino ez dira 2006ko uztaldikoak; originaltasunez eta benekotasunez beteriko botilak. Ea tramite burokratikoak aurreratzen diren eta ez diguten dastatzeko aukera hori kentzen.
No hay comentarios:
Publicar un comentario