KLIMA ALDAKETA?

Duela hiru bat urte, agian zertxobait gehiago, Gregory Jones (Southern Oregon University), Michel A. White (Utah State University), Owen R. Cooper (University of Colorado) eta Karl Storchmann (Yale University) zientzialariek osatzen duten taldeak Klima aldaketa eta ardoaren kalitate globala ikerketa egin zuten 1949. eta 1999. urteen arteko tenperaturak aztertuz eta etorkizunerako zenbait aurreikuspen eginez. Ikerketaren helburua klima aldaketak ardoaren kalitatean zer eragin izan duen aztertzea izan zen. Horretarako, munduko hainbat ardo eremu aztertu ziren, besteak beste, Frantziako zortzi eskualde, Ameriketako zazpi, Australiako hiru, Italiako hiru, Alemaniako, Espainiako (Errioxa), Txileko, Hegoafrikako eta Portugalgo bana, azken hori bitan zatituta, iparraldea eta hegoaldea. Horietako gehienetan 1950. eta 1999. urteen artean tenperaturak mahatsaren garapen eta heltze sasoian gora egin zuela baieztatu zen. Beroaren igoera horrek ardo txarragoak dakartza? Bada, ez derrigorrez, eta ez kasu guztietan. Badirudi XX. mendean izandako berotze horrek mundu osoko kalitateko ardoen produkziorako onuragarria izan zela. Baina ez da erraza klima aldaketak ekarriko dituen ondorioak asmatzea, badirudi eragina nahiko heterogeneoa izango dela, mahatsen eta eskualdeen arabera. Badirudi azkenaldi honetan ardo eskualderik freskoenak, klima kapritxoen menpe daudenak, uztaldi irregularragoak izaten dituztenak, izan direla gehien eskertu dutenak klima aldaketa hori. Bordelen, adibidez, uztaldi bikainak ugariago gertatu dira, Champagnen antzeko zerbait jazo da, eta Alemaniako rieslingek laguntza gehigarri bat jaso dute berotasun horrekin, eta kritikari eta kontsumitzaileen interesa berreskuratu dute Eta duela urte batzuk pentsaezina bazen ere, Erresuma Batuan, adibidez, ardo apardunen arloan zertxobait egiten ari dira, gauza interesgarriak. Ikerketaren arabera, hurrengo 50 urteetan batez besteko 2 graduko igoerak aldaketak ekarriko ditu, eremu freskoetan zein beroetan. Ikerketak dioenez, «beharbada 2049rako egungo ardo motak ekoiztea izugarrizko erronka izango da edo, agian, ezinezkoa». Antza, arriskurik handiena eremu beroetan dago, tenperatura igoerak asko zaildu, edo beharbada ezinezko bihur dezakeelako mahastiak modu egokian landatzea. Besteak beste, Australiako Hunter Valley eta Barrosa Valley, Portugal eta Kaliforniako hegoaldea aipatzen dituzte. Eta arazorik larriena, alkohol potentzial handiagoa eta azidotasun txikiagoko mahatsak egongo direla izan daiteke. Baina hori guztia ikusteko dago.