Hainbat enologo gazte nabarmentzen ari dira aspaldi honetan Espainian.
Beste artikulu pare batean Raul Perez aipatu genuen, eta haren ardoak eta lurrarekiko konpromisoaz aritu ginen. Gaur ere beste enologo gazte bati buruz arituko gara, haren upategiaz eta batez ere haren ardoei buruz, Sotorrondero eta Pielago.
Daniel Gomez Jimenez-Landi Jimenez-Landi familiaren upategiko enologoa da. Upategia Mentrida jatorri izenaren barnean dago. Haren afana, mahastiak lurralde honetan duten taxua eta itxurari eustea, batez ere 700 eta 850 metro bitarteko altueran dauden garnatxenak. Haren ardoak Sotorrondero eta Pielago dira, mineraltasunez hornitutako ardoak, freskoak, dotoreak. Gutxik lortuko lituzkete ardo horiek lurralde horrekin.
Danielen filosofia nekazaritza ekologikoan eta biodinamikan datza. Giza zientzia eta Filosofia lizenziaduna da. 2005ean enologian eta mahastizaintzan masterra egin zuen Madrilgo Unibertsitate Politeknikoan, eta harrezkero, Frantziako Borgoina eta Rhone eta Gaztela eta Leongo Bierzora egiten ditu bidaiak. Bierzon ezagutu zuen Raul Perez, enologo bitxia.
Hogeita zazpi hektarea dituzte eta ez dute sufrea baino besterik erabiltzen mahastietan, haien ardoak lurraren, klimaren eta mahatsaren isla izateko modurik onena horixe baita, haren ustetan. Mahastiak bi tokitan dituzte, Mentrida herrian, Pedromoro eta La Dehesa finketan, eta Mentridatik 50 kilometrora Real de San Vicente herrian. Mentrida herriko mahatsekin Sotorrondero ardoa egiten dute. Syrah batez ere eta urtearen arabera merlota, caberneta edo garnatxaz lagunduta. Daniel Gomezen hitzetan, «ardo honetan tanino eta alkoholaren arteko oreka nabarmenduko nuke, egurra eta frutaren artekoa, ardo atsegina, erraza eta, gainera, prezio onekoa». 28.000 botila.
Real de San Vicenten, berriz, zazpi lur sail txiki dituzte, garnatxarekin. 1960an landatutako mahastiak dira, eta upategiko altxortxoak dira, bertatik ateratzen baita Pielago ardoa, upategiko «izarra». 2006ko uztaldiko 6.000 botila baino ez dira egin, eta Daniel Gomezentzat ardo zailagoa da, interpretatzeko, ulertzeko konplexuagoa, eta, beraz, hausnarketa sakonagoa eskatzen duena.
Bai Sotorronderok bai Pielagok zortzi hilabete ematen dute upel frantziarretan, Sotorrondero 300 eta 500 litroko upeletan, eta Pielago 500,litroko upeletan eta 1.500 litroko upel erraldoietan (fudre). «Ez dut Bordeleko 225litroko upelik erabiltzen ontze reduktiboa nahi dudalako, mikrooxigenazio gutxiagorekin, egurrarekin kontaktu txikiagoarekin, mahatsak ardoari ematen dizkion aromak zaintzeko eta mineraltasuna azpimarratzeko».
Orain lur saileko ardoren bat egiteko proiektuarekin ari da, eta Cebrerrosen (Avila) ere badauka Raul Perezekin proiekturen bat edo beste. Erne egongo gara.
Beste artikulu pare batean Raul Perez aipatu genuen, eta haren ardoak eta lurrarekiko konpromisoaz aritu ginen. Gaur ere beste enologo gazte bati buruz arituko gara, haren upategiaz eta batez ere haren ardoei buruz, Sotorrondero eta Pielago.
Daniel Gomez Jimenez-Landi Jimenez-Landi familiaren upategiko enologoa da. Upategia Mentrida jatorri izenaren barnean dago. Haren afana, mahastiak lurralde honetan duten taxua eta itxurari eustea, batez ere 700 eta 850 metro bitarteko altueran dauden garnatxenak. Haren ardoak Sotorrondero eta Pielago dira, mineraltasunez hornitutako ardoak, freskoak, dotoreak. Gutxik lortuko lituzkete ardo horiek lurralde horrekin.
Danielen filosofia nekazaritza ekologikoan eta biodinamikan datza. Giza zientzia eta Filosofia lizenziaduna da. 2005ean enologian eta mahastizaintzan masterra egin zuen Madrilgo Unibertsitate Politeknikoan, eta harrezkero, Frantziako Borgoina eta Rhone eta Gaztela eta Leongo Bierzora egiten ditu bidaiak. Bierzon ezagutu zuen Raul Perez, enologo bitxia.
Hogeita zazpi hektarea dituzte eta ez dute sufrea baino besterik erabiltzen mahastietan, haien ardoak lurraren, klimaren eta mahatsaren isla izateko modurik onena horixe baita, haren ustetan. Mahastiak bi tokitan dituzte, Mentrida herrian, Pedromoro eta La Dehesa finketan, eta Mentridatik 50 kilometrora Real de San Vicente herrian. Mentrida herriko mahatsekin Sotorrondero ardoa egiten dute. Syrah batez ere eta urtearen arabera merlota, caberneta edo garnatxaz lagunduta. Daniel Gomezen hitzetan, «ardo honetan tanino eta alkoholaren arteko oreka nabarmenduko nuke, egurra eta frutaren artekoa, ardo atsegina, erraza eta, gainera, prezio onekoa». 28.000 botila.
Real de San Vicenten, berriz, zazpi lur sail txiki dituzte, garnatxarekin. 1960an landatutako mahastiak dira, eta upategiko altxortxoak dira, bertatik ateratzen baita Pielago ardoa, upategiko «izarra». 2006ko uztaldiko 6.000 botila baino ez dira egin, eta Daniel Gomezentzat ardo zailagoa da, interpretatzeko, ulertzeko konplexuagoa, eta, beraz, hausnarketa sakonagoa eskatzen duena.
Bai Sotorronderok bai Pielagok zortzi hilabete ematen dute upel frantziarretan, Sotorrondero 300 eta 500 litroko upeletan, eta Pielago 500,litroko upeletan eta 1.500 litroko upel erraldoietan (fudre). «Ez dut Bordeleko 225litroko upelik erabiltzen ontze reduktiboa nahi dudalako, mikrooxigenazio gutxiagorekin, egurrarekin kontaktu txikiagoarekin, mahatsak ardoari ematen dizkion aromak zaintzeko eta mineraltasuna azpimarratzeko».
Orain lur saileko ardoren bat egiteko proiektuarekin ari da, eta Cebrerrosen (Avila) ere badauka Raul Perezekin proiekturen bat edo beste. Erne egongo gara.
No hay comentarios:
Publicar un comentario