Aurreko astean Jerez, Sanlucar de Barrameda eta Puerto de Santamariako finoaren eta manzanillaren munduan murgildu ginen. Ardo ezezagunak oro har, baina ardo handiak, dudarik gabe. Gaur, tokiz aldatu gabe, beste batzuk ezagutzera joko dugu. Eta aurretik, gaia pixka bat kokatzeko, sailkapen txiki bat egingo dugu, jerez ardoen sailkape-na. Hiru taldetan sailkatuko ditugu: Ardo oparoak: manzanilla, finoa, olorosoa, amontilladoa eta palo cortado-a. Ardo gozo naturalak: Pedro Ximenez eta moskatela. Ardo erdi-gozoak: pale cream-a, medium-a, cream-a.
Amontilladoa
Oso ardo bitxia da. Manzanilla eta finoaren kasuan, ontze bilogikoaz hitz egin genuen; bada, amontilladoaren kasuan, ontze bilogikoa eta oxidatiboa, biak gertatzen direla esan behar; horregatik gertatzen dira ardo hauek hain konplexuak eta interesgarriak. Manzanillaren eta finoaren moduan hasten du bere ontze prozesua, hau da, legamia geruzak babestutako ontze biologikoa jarraituz. Urte batzuk igaro ondoren, legamia geruza hori ahulduz joango da, berez edo enologoak horrela erabakita, ardoa alkoholeztatu eta gero, eta ontze oxidatiboari emango dio bidea. Fase horretan kolorea ilundu egiten da eta kontzentrazioa eta konplexutasuna nabarmendu egiten dira. Topazio eta anbar kolorea izaten du. Aroma finak eta delikatuak, fruitu lehorren eta belar aromatiko eta tabako beltzaren ukituarekin. Ahoan leun sartzen da, azidotasun orekatuaz. Gauza asko eskaintzen dizkigu ahoan, oso konplexua baita. Amaiera lehorra du, eta ahoan luze geratzen da, fruitu lehorrak eta egur ardoztatua agertuz amaieran.
Olorosoa
Palominoaren muztioaren hartzidura osoa dute oinarri. Batzuetan oinarrizko ardo hauek izugarrizko egitura erakusten dute, eta, horrela izanik, enologoek ontze oxidatiboaren bidean jartzea erabakitzen dute. Hasierako 17 gradura arteko alkoholeztatzeak legamia geruza garatzea ekiditen du eta ardoa oxigenoaren etengabeko lanaren eskuetan uzten du. Gero ohiko criadera eta solera sistema jarraituko du. Egurrezko botetan (upela), ardoak ura galduko du etengabe; horrek izugarrizko kontzentrazioa ekarriko du, eta ardoak gero eta leuntasun, konplexutasun eta egitura handiagoak izango ditu. Anbar eta kaobaren arteko kolorea izaten du. Ontze luzeagoak kolore ilunagoa ekarriko du. Aroma berotsuak eta borobilak, konplexuak eta ahaltsuak ditu. Intxaur aromak, txigortuak, landareenak, egur nobleak, tabako horia, orbelak... Batzuetan espeziak eta boilur aromak ere agertzen dira. Ahoan oso zaporetsuak dira eta egitura handikoak. Ahaltsuak, biribilak eta gorputz handikoak. Glizerinan aberatsak direnez, oso leunak dira ahoan. Oso luze geratzen dira eta sudur atzeko oso konplexua izaten dute. Datorren astean, Jerez inguruko bidaia hau amaituko dugu. Gozatu!
No hay comentarios:
Publicar un comentario