EGON MULLEREN ARDO PURUAK

Mosela ibaiaren arroa munduko ardo eremurik hotzenetarikoa eta iparrekoenetarikoa da, eta, mahatsak behar bezala heltzea zaila bada, gero kopan ardoek eskaintzen dutena zoragarria gerta daiteke. Egon Muller Alemaniako ardogilerik entzutetsuena eta garrantzitsuena da. Haren ardoen kalitatearen oinarria, gakoa, edozein ardo handi baten antzera, mahastian dago. Scharzhoberg mahastia Wiltingen herrixkaren ondoan dago. Babesten duen mendi batetik datorkio izena -berg mendia da-, eta scharz hitzak zera esan nahi du: toki batean lehendabizikoz landatzea. Mahastiaren orientazioa hegoalderakoa da derrigorrez, eta pendiza %50 ere bada toki askotan; mahasti lanak eta uzta biltzeak erabat zaildu egiten ditu horrek. Mahastietako zati handi bat 1914 baino lehenago landatuta dago, eta besteak 50 eta 60 urte bitartekoak besora sisteman gidatua daude. Errendimendua oso txikiak da; azken uztaldietan, hektareako 30 bat hektolitro jaso dituzte. Mahastiengandik oso gertu upategia dago. Han esku hartzeko filosofia dute: ez da egiten mahatsen azalekin beratze prozesurik, prentsatu ostean muztioa deposituan egoten da, 24 orduz, eta, gero, 1.000 litroko upeletara (fudreak) pasatzen da, hartzidura egiteko, mahastitik bertatik dakartzaten legamiekin. Inoiz upelean ontzen bada ardoa, ez du sekula ere sei hilabete baino gehiago egingo hor. Martxo aldera filtratu eta botilaratu egiten da ardoa. Riesling mahatsarekin baino ez da lan egiten Egon Mullerren upategian. Baina heldutasunarekin dauden arazoei nola aurre egin? Orientaziorik onenak bilatuz (hegoa, noski), mazeletan eta aldapatxoetan landatuz eguzkiaren izpiek perpendikularki joko dutelako mahastietan, lurzoru egokiak bilatuz, Moselako arbelezkoen modukoak, drenaje onekoak eta eguzkiaren berotasuna gordetzen dutenak gero gauez mahastiak epeltzeko, heldutasunaren sasoian hostoak kenduz argitasun gehiago heltzeko mahats mordoei... Azukre konzentrazio handia lortzeko beste modu bat botrytisa da. Ibaiak hurbil izanik udazkeneko ohiko behe lainoak sortzen dira, eta horri esker agertuko da onddo miragarria bere lan bikaina egiteko; hortik sortuko dira oso urriak eta arraroak diren beerenauslese eta trockenbeerenauleseak. Eta hirugarren bidea mutur-muturreko hotzak dakar, izotz ardoetan (eiswein), gutxienez zero azpitik zazpi gradutan bildutako mahatsekin egindakoak. Rieslingari esker, batetik, eta lurrari eta klimari esker, bestetik, azidotasun bikainak lortzen dira, eta azidotasun horrek garbitasuna ematen die zaporeei; aho sabaia dar-dar jartzen du, eta ahoa amaierako zaporeak luzatu egiten ditu ia-ia neurri gabe. Horrela ardoek izugarrizko definizioa lortzen dute, eta ohikoa ez den garbitasuna, purutasuna. Azukrearen eta azidotasunaren arteko orekan, horretan dago gakoa.